«شیعه اسماعیلی»، «شیعه زیدی»، «شیعه کیسانی»، همه و همه از بُن معنایی و کارکردی غلط و مروجان این تفکر قطعا با آموزه‌های اهل بیت عصمت و طهارت در یک راستا قرار نمی‌گیرند. به نوعی مذاهب زیدیه، اسماعیله، و چندین و چند مذهب چندامامی در کنار مذاهب اهل سقیفه (شافعی، حنفی، حنبلی و مالکی) قرار داده می‌گیرد.
والفجر مدیا l پیش از ورود به بحث باید خاطرنشان کرد که اساساً مصداق «مذهب شیعه» تنها و تنها گروه معتقدین به ولایت و وصایت امیرالمومنین (ع) و و یازده جانشین برحق ایشان بوده که در نهایت به باور حقیقی و غایی تشیع یعنی «انتظار» و «فرج حضرت حجت (عج)» خواهد انجامید، لذا هیچ مسلمانی که حتی در جانشینی یکی از ذوات مقدس ائمه دوازده‌گانه تشکیک نماید، واجد «لفظ شیعه» نبوده و تنها بر باور فرقه‌ای چهار امامی خود استوار است.
«شیعه اسماعیلی»، «شیعه زیدی»، «شیعه کیسانی»، همه و همه از بُن معنایی و کارکردی غلط و مروجان این تفکر قطعا با آموزه‌های اهل بیت عصمت و طهارت در یک راستا قرار نمی‌گیرند. به نوعی مذاهب زیدیه، اسماعیله، و چندین و چند مذهب چندامامی در کنار مذاهب اهل سقیفه (شافعی، حنفی، حنبلی و مالکی) قرار داده شده ، زیرا اساساً در الگوبرداری و تبعیت از پیامبر اکرم (ص) و امیرالمومنین (ع) دچار انحرافات شدید هستند.
برای نمونه چند حدیث صحیح از منابع مختلف اسلامی شامل:
تأکید بر خلفای 12گانه پس از پیامبر (ص) / منابع اهل سقیفه
رسول الله (ص) یکون اثنی عشر امیراً، فقال کلمة لم اسمعها فقال ابی انه قال: کلهم من قریش
در صحیح بخاری از جابربن سمره روایت کرده است که گفت: از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) شنیدم که می‌گفت: دوازده امیر خواهد آمد که همگی از قریش هستند.
منابع اهل سقیفه پیرامون حدیث مذکور:
• بخاری، محمد بن اسماعیل، صحیح بخاری، کتاب الاحکام، باب ۵۱، ج۹، ص۸۱
• ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، مکتبة المعارف، ج۶، ص۲۷۸
• ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد بن حنبل، دارالفکر، ج۲۴، ص۴۲۶
• ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد بن حنبل، دارالفکر، ج۳۴، ص۵۲۵
• ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند احمد بن حنبل، دارالفکر، ج۳۴، ص۴۶۸
شراکت در امامت=شرک به خداوند
عن طلحة بن زید عن أبی عبد الله علیه السلام قال: من أشرک مع إمام إمامته من عند الله من لیست إمامته من الله کان مشرکا بالله
طلحه بن زید گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس با امامی که امامتش از جانب خداست، شخصی را که امامتش از جانب خدا نیست، شریک گرداند، او به خداوند شرک ورزیده است.
- منبع: (الکافی، ج۱، ص۳۷۳)
نام آشکار ائمه اطهار در کلام پیامبر (ص)
عن محمد بن سنان عن زياد بن المنذر عن سعد بن طريف عن الأصبغ عن ابن عباس قال…فقام جابر بن عبد الله الأنصاري فقال: يا رسول الله، وما عدة الائمة ؟ فقال: يا جابر، سألتني رحمك الله عن الإسلام بأجمعه، عدتهم عدة الشهور وهي «عند الله إثنى عشر شهرا في كتاب الله يوم خلق السماوات والأرض» ، وعدتهم عدة العيون التي انفجرت لموسى بن عمران عليه السلام حين ضرب بعصاه الحجر «فانفجرت منه اثنتا عشرة عينا» ، وعدتهم عدة نقباء بني إسرائيل، قال الله تعالى: «ولقد أخذ الله ميثاق بني إسرائيل وبعثنا منهم اثنى عشر نقيبا». فالائمة يا جابر، أولهم علي بن أبي طالب وآخرهم القائم .
ابن عباس نقل کرده که جابر بن عبدالله انصاری برخاست و به رسول خدا عرض کرد: یا رسول الله! امامان چه تعداد هستند؟ آن حضرت فرمودند: ای جابر! خدا تو را رحمت کند! از تمامی اسلام پرسیدی. شماره آن‌ها شماره ماه‌های سال است و آن نزد خداوند تعالی، و در کتاب او از روزی که آسمان‌ها و زمین را آفرید دوازده تاست، و شماره آن‌ها شماره چشمه‌هایی است که برای حضرت موسی بن عمران علیه السلام جوشید، در آن موقعی که عصای خود را بر آن سنگ زد و دوازده چشمه از آن جوشید، و شماره آن‌ها شماره سرپرستان و نقبای بنی اسرائیل است، خداوند تعالی فرمود: خداوند از بنی اسرائیل پیمان گرفت و از آنان دوازده نقيب برانگیخت. پس ای جابر! اولین از آن امامان، علی بن ابی طالب [علیهما السلام] و آخرشان [حضرت] قائم [علیه السلام] است.
منابع:
• اليقين، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۲۴۴-۲۴۵، باب ۸۱، چاپ دار العلوم بیروت
• مائة منقبة، تالیف ابن شاذان قمی، صفحه ۸۰-۸۲، منقبت ۴۱، چاپ موسسه الامام المهدی علیه السلام
یک نظر بگذارید
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. قسمتهای مورد نیاز با * مشخص شده اند